Geliyorlar..

Cumartesi sabahı iş yerime geldim, etraf sakin, şöyle bir bloglarıma (biliyorum aslında sizin bloglarınız ama ben çok bir benimsedim bazılarını kusuruma bakmayın) bakınırken ne göreyim.. Uzun zamandır hayranlıkla yaptıklarını seyrettiğim Ece hanım (Atölye Beyaz - Ankara) İstanbul'a geleceğinin müjdesini vermiyor mu? Hem de bize kurs vermeye, bildiklerini paylaşmaya..
O kadar sevindim ki..
Hemen iş yerinde izin işini hallettim. Annemi aradım kıza o gün bakmasını rica ettim. Aslında her gün o bakıyor ama benim izin günlerimde o da izin yapıyor :) Bu sefer benim kurs işi ona fazla mesai olacak ama o da anne işte dayanamadı bana :) Kendisi de enstitüden resim bölümü mezunudur ve bizim ailenin diğer fertleri gibi çok yaratıcıdır. Ben hep bir şey yapacağım zaman ondan fikir alır, ona onaylatırım. Canım iyi ki var, ben onsuz ne yaparım bilmiyorum.
Uzun lafın kısası hemen Ece hanımı aradım, yer var değil mi bitmedi değil mi diye heyecanla sordum :) Kendisi son derece içten ve samimi bir ses tonuyla karşıladı beni hemen ismimi not etti. "Eğer katılım çok olursa ayakta kalabilirsiniz diye belirtmek istedim yer sıkıntısını" dedi, ama hiç önemli değil ister ayakta ister oturarak, olmadı yere otururum ne önemi var, önemli olan kendime bir gün kaçamak imkanı sağlayıp, bu imkanı da böyle güzellikleri, bildiklerini bizimle paylaşmak isteyenlerle geçirmek. Kısacası cumayı iple çekiyorum, bir an evvel gelsin de bakalım kimler gelecek, takip ettiğim kimlerle tanışacağım, asıl önemlisi neler öğrenip neler yapacağım diye...